Terapia czaszkowo-krzyżowa
Cele terapii czaszkowo–krzyżowej to przywracanie stanu równowagi organizmu, co pozwala na uwolnienie się od dotychczasowych dolegliwości natury psychosomatycznej. Aby je zrealizować, dokonuje się szeregu wspomnianych manipulacji, mobilizacji, które wpływają na restrykcje struktur łącznotkankowych oraz kostnych. Pozwala to poprawić ruchomość kości czaszki, zrównoważyć aktywność układu nerwowego oraz normalizować fluktuację płynu mózgowo–rdzeniowego.
Finalnie ma to spowodować przywrócenie niezachwianej równowagi fizyczno–emocjonalnej, będącej definicją stanu zdrowia. Warto pamiętać, że na taką poprawę nie można liczyć po jednorazowej sesji. Zazwyczaj liczbę spotkań z terapeutą przeprowadzającym terapię czaszkowo–krzyżową określa się indywidualnie, w zależności od problemu.
Terapia czaszkowo–krzyżowa – wskazania
Bardzo dużą zaletą stosowania metody czaszkowo–krzyżowej jest możliwość oddziaływania na bardzo wiele różnych problemów dotyczących funkcjonowania zarówno ciała, jak i sfery emocjonalnej. Takie holistyczne podejście do dolegliwości pacjenta stwarza perspektywę bardzo dobrych rokowań w zakresie powrotu do zdrowia.
Podstawowymi wskazaniami do przeprowadzenia terapii cranio-sacralnej są:
- bóle głowy różnego pochodzenia
- dolegliwości zatok
- dysfunkcje wzroku oraz słuchu
- problemy stomatologiczne – zgrzytanie zębami, zmiany zwyrodnieniowo–wytwórcze w obrębie stawu skroniowo–żuchwowego, wspomagająco przy noszeniu aparatu ortodontycznego, nadmierne zaciskanie zębów (bruksizm)
- porażenie nerwu twarzowego
- autyzm
- zaburzenia koncentracji
- traumy
- nerwica
- depresja
- bezsenność
- choroby układu immunologicznego
- stwardnienie rozsiane – SM
- choroba Parkinsona
- schorzenia układu kostno–stawowego
Terapia czaszkowo–krzyżowa – przeciwwskazania
- krwotok śródczaszkowy
- urazy w obrębie kości czaszki
- zawał
- tętniak mózgu
- ciąża (nieustabilizowana)
- jaskra
- zmiany zakrzepowe
Co ciekawe, terapia może być wykonywana w przypadku podwyższonej temperatury ciała oraz niekiedy nawet podczas infekcji.
Terapia czaszkowo-krzyżowa świetnie nadaje się również dla noworodków, niemowląt, ale też w przypadku starszych dzieciach. Zadaniem terapii jest rozluźnienie tkanek nadmiernie napiętych lub też pozmienianych w trakcie przejścia przez kanał rodny czy też w czasie porodu przez cesarskie cięcie. Nie ma znaczenia, jaką drogą potoczył się poród – każdy z tych mechanizmów może w inny sposób zmieniać fizjologię dziecka. Terapia cranio-sacralna to metoda wskazana również dla kobiet w ciąży (jako przygotowanie do porodu)
Terapia czaszkowo krzyżowa u dzieci
Jakie dzieci wymagają terapii czaszkowo-krzyżowej?
Zablokowanie podstawy czaszki, zablokowanie nerwu błędnego, napięcia w obrębie przepon związane z za dużym ciśnieniem, praca na emocjach dziecka w kontekście jego porodu, połączenia rodziców z dzieckiem to fundamenty pracy czaszkowo-krzyżowej, której elementem jest rozluźnianie szwów czaszki, bardzo delikatna praca na przeponach (klatki piersiowej, oddechowej, moczowo-płciowej) w celu rozładowania napięć.
TCK idealne się sprawdzi w przypadku schorzeń u dzieci takich jak:
- deformacje głowy
- deformacje twarzoczaszki
- asymetrie twarzy i ciała
- problemy z koncentracja, nauką
- tiki nerwowe
- ADHD
- kręcz szyjny
- autyzm
- zez rozbieżny, zbieżny
- mózgowe porażenie dziecięce
- napięcie mózgowe
- traumy